Secretariaat, Nancy Denyn
Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen
St.-Hubertusstraat 58,
2600 Berchem,
België

Geachte mevrouw Denyn,

Hartelijk dank voor uw antwoord op onze brief van 23 juli aangaande uw Standpunt over medische beslissingen rond het levenseinde en euthanasie.

Het doet me deugd dat u gewetensbezwaarden niet zult verplichten om mee te werken aan euthanasie. Deze gedeelde visie belooft een productieve discussie over verwante aangelegenheden.

De tekst in de verklaring van de Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen maakt uw begrip van de verhouding tussen euthanasie en palliatieve zorg duidelijk, maar er blijven een aantal punten wat onduidelijk.

Aan de ene kant beschrijft de verklaring euthanasie als een legitiem onderdeel van het continuüm van de palliatieve zorg in zoverre dat een lid van een palliatief team kan handelen als een tweede arts in het uitvoeren van een euthanasieverzoek. Aan de andere kant staat de verklaring erop dat er niet van een teamlid in de palliatieve zorg kan worden verwacht dat hij of zij euthanasie zal uitvoeren. De uiteenzetting voor deze scheiding in verantwoordelijkheden is onduidelijk. Als euthanasie een natuurlijk een moreel legitieme uitbreiding is van de palliatieve zorg, hoe kunt u er dan op staan dat artsen in de palliatieve zorg niet direct daaraan moeten meewerken?

Het Standpunt lijkt daarnaast ook nadruk te leggen op het belang van multidisciplinair teamwerk en de betrokkenheid van huisartsen terwijl u verklaart geen intentie te hebben om euthanasie deel te laten worden van de reguliere gezondheidszorg. Hoe kan dit onderscheid worden gehandhaafd als euthanasie moet worden uitgevoerd door medisch personeel als deel van een continuüm van zorg maar niet door specialisten of euthanasieteams of -klinieken?

De officiële verklaring lijkt verder te gaan dan uw brief wat betreft verwachtingen

van artsen met gewetensbezwaren. Het Standpunt verklaart dat een arts met gewetensbezwaren een patiënt dient te verwijzen naar een arts die geen bezwaren heeft tegen euthanasie, terwijl uw brief suggereert dat het afdoende zou zijn om een patiënt te informeren over het bestaan van de hulplijn. Ik zou graag vast willen stellen welke van deze verklaringen het standpunt vertegenwoordigt van de ondergetekenden van het Standpunt.

Het Standpunt bevat verwijzingen in het Engels naar "informed consent" en "shared decision making." ["Communicatie en overleg vormen de kern van het 'informed consent', de 'shared decision making' . . ."] Het Project heeft gemerkt dat deze begrippen nu worden gebruikt om voorbij te gaan aan de gewetenbezwaren van een arts om de autonomie van de patiënt te dienen. Kunt u laten weten welke Engelse brontekst is gebruikt voor dit gedeelte van het document?

Als laatste zou ik het zeer op prijs stellen als u een kopie zou kunnen verschaffen van dat deel van de Wet op de patiëntenrechten dat verwijst naar de verplichtingen van een arts om een patiënt te voorzien van informatie over "alle mogelijke therapeutische opties". U geeft aan dat deze verplichting wordt vergezeld door het recht om uitspraken te doen over eventuele morele bezwaren tegen een procedure en ik zou graag willen weten hoe dit in de wet wordt geformuleerd. Dit document zou een oplossing kunnen bieden voor de problemen inzake het aanbieden van informatie aan patiënten.

Met vriendelijke groeten,

(Sean Murphy)
Administrator